Η Ιστορία του θρυλικού "ΙΛΙΟΝ", του παρολίγον πλοίου των Διαποντίων Νήσων.

 Το πλοίο που βρέθηκε μια ανάσα από τη γραμμή των Διαποντίων Νήσων. Πλειστηριασμοί, δικαστήρια, λαθρεμπόριο, μεταφορά παράνομου οπλισμού και μπόλικη  σκουριά... Τι σήμαιναν τελικά τα διακριτικά  "ΕΜΟ".

Το ΙΛΙΟΝ κατασκευάστηκε στην Ελλάδα το 1995 από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΠΗΓΙΚΗ ΕΠΕ, σύμφωνα με σχέδια του Υδροδυναμικού εργαστηρίου του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Έχει ολικό μήκος 47,43 μ., πλάτος 11,20 μ. και βύθισμα 2,90 μ. ελάχιστο και 5,00 μ. μέγιστο. Διαθέτει 2 μηχανές Caterpillar 16 cyl. 170 Χ 180 συνολικής ισχύος 3.100 bhp και 2 ηλεκτρομηχανές 85 Κw, 380 Volt.

Αρχικά δούλεψε στη Ρόδο ως τουριστικό σκάφος κάνοντας ημερήσιες εκδρομές σε τουρίστες. Στην αρχική του μορφή είχε ένα μικρό γκαράζ ώστε να φορτώνει μόνο δίκυκλα και κάτω υπήρχε δεύτερο σαλόνι επιβατών. Γι’ αυτό είναι χαρακτηρισμένο ως Επιβατηγό (MPS) και όχι ως Επιβατηγό - Οχηματαγωγό (MPC).

Αργότερα ο πλοιοκτήτης του ΙΛΙΟΝ, που είναι απόστρατος αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος και μάλιστα διετέλεσε και Λιμενάρχης Αλεξανδρούπολης πριν από το 1970, ναύλωσε το πλοίο σε κάποιους επιχειρηματίες στη Ρόδο και αυτό άρχισε να εκτελεί δρομολόγια μεταξύ Ρόδου και Σύμης.

Το 2007 στο λιμάνι της Σύμης το πλοίο ΣΥΜΗ (πρώην ΕΥΤΥΧΙΑ) είχε πέσει πάνω στο ΙΛΙΟΝ με αποτέλεσμα να στραβώσει η αριστερή πλώρη του.

Στην Ρόδο άρχισαν τα προβλήματα για το ΙΛΙΟΝ όταν οι ναυλωτές φάνηκαν αφερέγγυοι, δεν κατέβαλαν συμφωνηθέντα ποσά προς το πλοιοκτήτη, ενώ δεν πλήρωναν τους προμηθευτές και πιστωτές τους, ιδιώτες, λιμενικά ταμεία κλπ. Η ασυνέπεια και η αναξιοπιστία άρχισαν να δημιουργούν προβλήματα στην εταιρία. Έτσι ο πλοιοκτήτης με τον κίνδυνο να χάσει το πλοίο του από τα χρέη των ναυλωτών προσέφυγε στα δικαστήρια, τα οποία αποφάνθηκαν υπέρ του πλοιοκτήτη διότι οι ναυλωτές δεν είχαν τηρήσει τους όρους του συμβολαίου και φυσικά δεν είχαν καταβάλει τους ναύλους.

Μετά απ’ αυτά τα προβλήματα και αφού το ΙΛΙΟΝ έμεινε δεμένο για κάποιους μήνες στο λιμάνι της Ρόδου, ο πλοιοκτήτης το καλοκαίρι του 2008 το πήρε από τη Ρόδο και το πήγε στον Πειραιά, ψάχνοντας να το δρομολογήσει σε γραμμή του Σαρωνικού. Μάλιστα η αναχώρηση του πλοίου από την Ρόδο ήταν επεισοδιακή, όταν Ροδίτες προέβησαν σε ξυλοδαρμούς, τραυματίζοντας τον καπετάνιο της πλοιοκτήτριας εταιρίας, ο οποίος πήγε να παραλάβει το πλοίο.

Λίγο μετά την άφιξή του στον Πειραιά, στην περιοχή Λεμονάδικα του Κεντρικού Λιμένα Πειραιά, όπου ήταν δεμένο το ΙΛΙΟΝ, έπεσε πάνω του το «MEGA JET» με αποτέλεσμα να προκληθεί κύρτωση της πλώρης του και σχίσιμο της λαμαρίνας της αριστερής πλευράς του.

Το καλοκαίρι του 2008 το ΙΛΙΟΝ πήρε έγκριση να εκτελέσει το δρομολόγιο Πειραιάς – Αίγινα. Το δρομολόγιο όμως αυτό δεν έγινε ποτέ πράξη, αφού η πλοιοκτήτρια εταιρία κατέθεσε στο ΣΑΣ αίτημα απόσυρσης, με αποτέλεσμα το πλοίο να παροπλιστεί στη Σαλαμίνα μέχρι τον Απρίλιο του 2009 που ξεκίνησαν εργασίες συντήρησης στο πλοίο από τα ελάχιστα μελή του πληρώματος, ενώ έγινε επιθεώρηση του πλοίου από τα αρμόδια κλιμάκια, καταγράφοντας παρατηρήσεις, που έχρηζαν επισκευής ή αποκατάστασης.

Αμέσως μετά το ΙΛΙΟΝ ανέβηκε στη δεξαμενή του Βασιλειάδη, όπου τα σημάδια του παροπλισμού του ήταν φανερά. Μετά τις απαραίτητες εργασίες το πλοίο ήταν έτοιμο για δρομολόγια και πηγαίνει προσωρινά στο λιμανάκι του Αγίου Νικόλαου στη Σαλαμίνα.

Τον Μάιο του 2009 το ΙΛΙΟΝ παίρνει έγκριση για την γραμμή Πειραιάς – Αίγινα - Αγκίστρι.

Τον Ιούνιο του 2009 το ΙΛΙΟΝ επιστρέφει στον Πειραιά όπου γίνονται εργασίες καλλωπισμού, περιμένοντας τις επιθεωρήσεις. Αφού περνά τις επιθεωρήσεις, στις 16 Ιουλίου πραγματοποιεί επιτυχημένο δοκιμαστικό δρομολόγιο για Αίγινα και Αγκίστρι, για να δοκιμάσει ότι πιάνει χωρίς πρόβλημα ειδικά στο Αγκίστρι, αφού υπήρχαν κάποιοι ενδοιασμοί σχετικά με το βύθισμά του. Μάλιστα κατά τη παραμονή του στο Αγκίστρι έπεσε και δύτης για να διαπιστώσει ότι υπάρχει ικανοποιητική απόσταση ασφάλειας από το βυθό.

Στις 15 Αυγούστου 2009 το ΙΛΙΟΝ ξεκίνησε επίσημα δρομολόγια για Αίγινα – Αγκίστρι, ενώ αποφασίστηκε να πηγαίνει δυο φορές την εβδομάδα και στα Μέθανα.

Ωστόσο, λίγες μέρες μετά άρχισαν τα προβλήματα με ακυρώσεις προγραμματισμένων δρομολογίων, είτε λόγω κάποιου προβλήματος στη μηχανή, είτε λόγω προβλήματος στο σύστημα ραδιο-τηλεπικοινωνιών του πλοίου.

Αρχές Σεπτεμβρίου το ΙΛΙΟΝ σταματάει οριστικά τα δρομολόγια, ενώ παράλληλα παίρνει έγκριση για το δρομολόγιο Ρόδος – Σύμη.

Τα χρέη όμως της πλοιοκτήτριας εταιρίας, που σύμφωνα με φήμες ανέρχονταν στο 1.000.000 ευρώ, οδηγεί σε ναυάγιο τα όποια σχέδια δρομολόγησης του πλοίου. Το ΣΑΣ κάνει ανάκληση της απόφασης και δίνει την γραμμή στο "ΣΥΜΗ 2".

Έτσι το ΙΛΙΟΝ αντί να πάει στην Ρόδο οδηγείται στον Άγιο Νικόλαο στη Σαλαμίνα, όπου παραμένει παροπλισμένο μέχρι τον Ιούνιο του 2010.

Τον Ιούλιο του 2010 το ΙΛΙΟΝ πηγαίνει στο ναυπηγείο Χαλκίτη στο Πέραμα για συντήρηση και μετασκευή. Μεταξύ άλλων καταργείται το κάτω σαλόνι και δημιουργείται γκαράζ για αυτοκίνητα, ενώ αλλάζει και τον καταπέλτη του. Το Catamaran έχει πλέον χωρητικότητα 27 ΙΧ αυτοκινήτων και 300 επιβατών.

Παράλληλα γίνεται ανακαίνιση στο σαλόνι του και στο κατάστρωμα και τοποθετούνται νέα έπιπλα.

Το πλοίο μετά τον καλλωπισμό του γράφει στα πλαϊνά του ένα νέο όνομα εταιρείας, δηλαδή «EMO LINES», και σύμφωνα με πληροφορίες, ναυλώθηκε στην EMO LINES NΑΥΤΙΚΗ EΤΑΙΡΕΙΑ με έδρα το Κερατσίνι και εκπρόσωπο τον Κωνσταντίνο Βεντούρη.

Οι φήμες στους ναυτιλιακούς κύκλους κάνουν λόγο για είσοδο του ΙΛΙΟΝ στην άγονη γραμμή των Διαποντίων Νήσων καθώς το ακρωνύμιο ""Ε.Μ.Ο"" μοιάζει με τα αρχικά των ονομάτων των νησιών κατά σειρά προσέγγισης του πλοίο της γραμμής ερχόμενο από Κέρκυρα ( Ε ρείκουσσα - Μ αθράκι - Ο θωνοί). Κατι τέτοιο τελικώς δεν υλοποιείται καθώς υπήρξαν αντιδράσεις από πλευράς κατοίκων των Διαποντίων και άλλων φορέων περί ακαταλληλότητας του εν λόγο καταμαράν για τη συγκεκριμένη γραμμή.

Αρχές Αυγούστου, το ΙΛΙΟΝ έφυγε από το Πέραμα για να ξεκινήσει μια νέα «καριέρα». Πλέον το πλοίο θα εκτελεί δρομολόγιο στη γραμμή μεταξύ Κέρκυρας - Παξών - Ηγουμενίτσας.

Το πλοίο ξεκίνησε τα νέα του δρομολόγια τον Οκτώβριο του 2010.

Τέσσερις μήνες μετά το ΙΛΙΟΝ σταματάει οριστικά τα δρομολόγια, αφού αρχικά παράτησε την γραμμή των Παξών και συνέχισε μόνο με το δρομολόγιο Κέρκυρα – Ηγουμενίτσα. Όπως λέγεται  μπόρεσε να αντιμετωπίσει τα υπόλοιπα μεγαθήρια της γραμμής και κατέθεσε αίτηση αποδρομολόγησης από την συγκεκριμένη γραμμή. Φήμες όμως κάνουν λόγο και για επίσχεση εργασίας, αφού το πλήρωμα του πλοίου ήταν απλήρωτο.

Έτσι το ΙΛΙΟΝ καταλήγει στη μαρίνα Γουβιών Κέρκυρας όπου παρέμεινε παροπλισμένο το υπόλοιπο διάστημα, μέχρι που το «ανακάλυψαν» οι δικοί μας φέτος την άνοιξη και η ιστορία από κει και πέρα είναι γνωστή…

Τον Ιουλίο του 2021 αφαιρούνται σινιάλα της ΕΜΟ LINES, Το ΙΛΙΟΝ αναχωρεί από την Κέρκυρα με προορισμό την Αλεξανδρούπολη με σκοπό να αναλάβει τη γραμμή Αλεξανδρούπολη-Σαμοθράκη. Εν τέλη το ΙΛΙΟΝ εξαφανίζεται. 

Ξεκίνησε η αναζήτησή του από τον θάλαμο επιχειρήσεων. Τελικά εντοπίσθηκε νότια της Κρήτης στα διεθνή χωρικά ύδατα και με κατεύθυνση τη Λιβύη, σε απαγορευμένη περιοχή.

Τελικά το ΙΛΙΟΝ (με τα 150.000 ευρώ των Σαμοθρακιτών επιχειρηματιών που συγκέντρωσαν για να ναυλωθεί το πλοίο στη περιοχή τους...), τελικώς εντοπίσθηκε τη περίοδο του πολέμου της Λυβίης να εκτελεί δρομολόγια, προφανώς για λογαριασμό των τότε ανταρτών του καθεστώτος Καντάφι μεταφέροντας οπλισμό...

Το 2012 βρέθηκε στο λιμάνι του Αργοστολίου να μεταφέρει λαθραία τσιγάρα και η εταιρεία που είχε συσταθεί στη Σαμοθράκη έκανε κατάσχεση ελπίζοντας να πάρει πίσω τα λεφτά που είχαν δοθεί. Αυτόματα όμως ανέλαβε και την ευθύνη φύλαξης του ΙΛΙΟΝ. Έτσι έβαλε επί πέντε με έξι μήνες φύλακες και εργάτες για συντήρηση του πλοίου. Βλέποντας όμως ότι προηγούνταν άλλοι να εισπράξουν, όπως το Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, οι φυλακές, αποφάσισαν να το παρατήσουν. Ο Βεντούρης όμως, ποντάροντας στο γεγονός ότι δεν έγινε καταγραφή όσων υπήρχαν στο πλοίο, τους κατηγόρησε ότι αφαίρεσαν περιουσιακά στοιχεία ενώ η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια με τον Βεντούρη να ζητά 800.000 ευρώ για κλοπές από τους Σαμοθρακιώτες...

Στις αρχές του 2018 έγινε πλειστηριασμός από τις αρμόδιες αρχές και βρέθηκε αγοραστής για το πλοίο, ο οποίος έχει καταθέσει τα χρήματα, προκειμένου να το πάρει, να το επισκευάσει και να το δρομολογήσει και πάλι.

Το Νοέμβριο του 2020 αλλάζει και πάλι χέρια και περνά στην εταιρία Κρύσταλ Λάινς. Φέρει πλέον το όνομα ΓΚΡΕΚΟ ΣΙ.

Παραμένει στα ναυπηγεία Χαλκίδος μέχρι και σήμερα χωρίς να γνωρίζει κανείς για το μέλλον του...

Πηγές: Alexandroupoli online, shipfriends.gr, N@utilia.gr