Προοπτική υλοποίησης αιολικών πάρκων στο πετρελαϊκό οικόπεδο του Ιονίου, δυτικά της Κέρκυρας.

 Η προοπτική υλοποίησης αιολικών πάρκων στο πετρελαϊκό οικόπεδο του Ιονίου, δυτικά της Κέρκυρας, φαίνεται στο ορίζοντα.

Θεσμικό πλαίσιο που θα αφορά τις παραχωρήσεις θαλάσσιων εκτάσεων για υπεράκτια αιολικά πάρκα αλλά και για αποθήκευση ενέργειας θα ετοιμαστεί μέχρι τον Ιούνιο, όπως γνωστοποίησε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας την προηγούμενη εβδομάδα σε διαδικτυακή εκδήλωση της Ελληνικής Επιστημονικής Ένωσης Αιολικής Ενέργειας – ΕΛΕΤΑΕΝ για τα θαλάσσια αιολικά πάρκα.

Ενώ, σε χθεσινό ρεπορτάζ  του newmoney.gr, που υπογράφει η Μαριάννα Τζάννε αναδεικνύεται ότι «η Ελληνική Εταιρεία Υδρογονανθράκων ανοίγει παράθυρο για πράσινες μπίζνες με τα υπεράκτια αιολικά πάρκα», σημειώνοντας πως «ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει  εξεταστεί τελευταία η προοπτική αυτή για την περιοχή του Ιονίου, που θεωρείται γεωγραφική ζώνη με υψηλό αιολικό δυναμικό». Το ρεπορτάζ αναφέρεται στο γεγονός ότι «ο εθνικός σχεδιασμός για τις εξορύξεις δέχεται ισχυρές πιέσεις από την πανδημία και οι μεγάλες εταιρείες του κλάδου περιορίζουν την έκθεσή τους στα ορυκτά καύσιμα διεθνώς και γι αυτό η Ελληνική Εταιρεία Υδρογονανθράκων, διερευνά συνέργειες στον τομέα της πράσινης οικονομίας, ώστε για παράδειγμα τα πετρελαϊκά οικόπεδα να μπορούν να συνδυάσουν και τις τεχνολογίες των πλωτών ανεμογεννητριών». Υπενθυμίζουμε ότι το 2009 η εταιρεία Jasper είχε καταθέσει αίτηση για την εγκατάσταση δύο μεγάλων υπεράκτιων αιολικών πάρκων με προβλεπόμενη ισχύ 220MW και 275 MW στα ανοιχτά της νήσου Μαθράκι καθώς και βόρεια των Οθωνών.

Νομοθετική ρύθμιση με τρεις άξονες

Στους άξονες του θεσμικού πλαισίου που είναι η χωροθέτηση και αδειοδότηση, η ηλεκτρική διασύνδεση με το σύστημα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και ο τρόπος αποζημίωσης των επενδυτών με δημοπρασίες και σε μεταβατικό στάδιο με σταθερή τιμή, αναφέρθηκε η γενική γραμματέας του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας Αλεξάνδρα Σδούκου, μιλώντας στην διαδικτυακή εκδήλωση της ΕΛΕΤΕΑΝ. Όπως υπενθύμισε, το υπουργείο ξεκίνησε να αναπτύσσει το φάκελο των υπεράκτιων αιολικών τον περασμένο Σεπτέμβριο και πρόσθεσε ότι δεν πρόκειται για νομοθετική πολυτέλεια, αλλά υπάρχει ανάγκη και ενδιαφέρον τόσο από εταιρείες όσο και από την επιστημονική κοινότητα.

Η ίδια σημείωσε ότι αυτό που χρειάζεται είναι μια σωστή μεθοδολογική προσέγγιση βασισμένη σε 3 άξονες: 

1) Χωροθέτηση-αδειοδότηση. Δηλαδή ένα σύστημα που θα διασφαλίζει τη μεθοδική και περιβαλλοντικά ελεγχόμενη ανάπτυξη χωρίς να στερεί το ρόλο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. 

2) Διασύνδεση με το σύστημα μεταφοράς. Ο επενδυτής θα μπορεί να βασιστεί στον ΑΔΜΗΕ, αλλά και πάλι πρέπει να υπάρχει και εναλλακτική πρόταση ώστε να μπορεί ο επενδυτής να επιλέξει τους τρόπους υλοποίησης της διασύνδεσης.

3) Αποζημίωση των επενδυτών. Λόγω του ύψους των επενδύσεων η βασική παράμετρος στο συγκεκριμένο θέμα είναι το «bankability». Όπως είπε η γενική γραμματέας, το υπουργείο έχει κοινοποιήσει στην Κομισιόν το νέο σχήμα των διαγωνισμών ΑΠΕ με ειδική πρόβλεψη για τα υπεράκτια αιολικά. Το σχήμα λαμβάνει υπόψη ότι είναι μια νέα τεχνολογία που πρέπει να στηριχθεί και να είναι και δανειοδοτικά υποστηρίξιμη με προβλεψιμότητα και ασφάλεια. Ο ανταγωνισμός μέσω των διαγωνισμών αναμένεται να συμπιέσει τα κόστη μακροπρόθεσμα και θα επιτρέψει την περαιτέρω διείσδυση. Το υπουργείο, συμπλήρωσε η ίδια, αναγνωρίζει ότι θα χρειαστεί βάθος χρόνου, αλλά επειδή χρειάζονται άμεσα έργα, δεν αποκλείεται να ακολουθηθεί μια ενδιάμεση διαδικασία με αποζημίωση των πρώτων έργων με ένα διαφορετικό καθεστώς από τους διαγωνισμούς.

Η πρόταση του ΑΔΜΗΕ

Στην ίδια ημερίδα, ο Αντιπρόεδρος του ΑΔΜΗΕ Ιωάννης Μάργαρης κατέθεσε ολοκληρωμένη πρόταση  για τα offshore αιολικά πάρκα. Το κύριο αντικείμενο του ΑΔΜΗΕ εστιάζεται στον σχεδιασμό και την ορθολογική ανάπτυξη των απαραίτητων Δικτύων Υψηλής Τάσης. Για να γίνει αυτό, απαιτούνται παρεμβάσεις στις αδειοδοτικές διαδικασίες των έργων ώστε να μπορούν να επιταχυνθούν, ενώ εξίσου σημαντική είναι και η διαμόρφωση ενός σαφούς θεσμικού πλαισίου για την υγιή ανάπτυξη των ΑΠΕ. Οι στόχοι για τις ΑΠΕ είναι ιδιαίτερα φιλόδοξοι αναδεικνύοντας τον κρίσιμο ρόλο των offshore αιολικών πάρκων. Σημαντική παράμετρος για την υλοποίηση των σχετικών επενδύσεων είναι το κόστος σύνδεσής τους με το Σύστημα. Οι διασυνδέσεις των νησιών σε Αιγαίο και Ιόνιο φέρνουν πιο κοντά τον ηλεκτρικό χώρο στην υπεράκτια αιολική ενέργεια, καθώς η απόσταση μεταξύ των πεδίων στα οποία υφίσταται υπεράκτιο αιολικό δυναμικό και του ηλεκτρικού συστήματος, μειώνεται. Θα πρέπει να εξασφαλιστεί μία μακροπρόθεσμη στρατηγική για να μπορούν οι επενδυτές να σχεδιάζουν με ασφάλεια τα επόμενα βήματά τους.

Τα σχέδια της ΕΔΕΥ

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του newmoney.gr «Την ώρα που ο εθνικός σχεδιασμός για τις εξορύξεις δέχεται ισχυρές πιέσεις από την πανδημία και οι μεγάλες εταιρείες του κλάδου περιορίζουν την έκθεσή τους στα ορυκτά καύσιμα διεθνώς, η Ελληνική Εταιρεία Υδρογονανθράκων, φέρεται να διερευνά ένα νέο ρόλο στην ελληνική αγορά.

Η ΕΔΕΥ, η οποία ελέγχεται κατά 100% από το δημόσιο και συστάθηκε προ δεκαετίας με σκοπό να διαχειριστεί τα δικαιώματα στην έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων επιδιώκει, σύμφωνα με πληροφορίες, συνέργειες στον τομέα της πράσινης οικονομίας ώστε για παράδειγμα πετρελαϊκά οικόπεδα να μπορούν να συνδυάσουν και τις τεχνολογίες των πλωτών ανεμογεννητριών.

Σήμερα, το πρόγραμμα της κρατικής εταιρείας περιλαμβάνει εξορύξεις σε εννέα θαλάσσια οικόπεδα (Κατάκολο, Πατραϊκός Κόλπος, Δυτικά και Νοτιοδυτικά της Κρήτης, Θρακικό Πέλαγος, Ιόνιο κ.α) και τέσσερα χερσαία (Αιτωλοακαρνανία, Ιωάννινα, Άρτα-Πρέβεζα, ΒΔ Πελοπόννησος), τα οποία βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια ανάπτυξης.

Η ΕΔΕΥ έχει οριστεί επίσης αρμόδια αρχή για την ασφάλεια στις υπεράκτιες εγκαταστάσεις  έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, ταυτότητα η οποία της δίνει ένα ισχυρό πλεονέκτημα στην αγορά των off shore αιολικών που ξεκινούν από νέα αφετηρία. Το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας πρόκειται να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το προσεχές καλοκαίρι…

Οι επενδύσεις των πετρελαιάδων στις ΑΠΕ

Η αρνητική συγκυρία με τις εξορύξεις αποτελεί έναν επιπλέον λόγο για να «κουμπώσει» η ΕΔΕΥ με την διεθνή στρατηγική του πετρελαϊκού κλάδου, ο οποίος έχει ξεκινήσει να διοχετεύει σημαντικά κεφάλαια στην παραγωγή ενέργειας από φυσικούς πόρους ακόμη και στην Ελλάδα.

Πρόσφατα έγινε γνωστό ότι η Energean γνωστή από τις δραστηριότητές της στην περιοχή του Πρίνου στην Καβάλα, κατέθεσε την περασμένη εβδομάδα στην κυβέρνηση σχέδιο για ανάπτυξη εγκατάστασης υδρογόνου και σταθμού αποθήκευσης CO2 στην περιοχή.

Το έργο αναμένεται να προσεγγίσει τα 500 εκατ. ευρώ αναζητώντας χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης.  Τον  ενεργειακό μετασχηματισμό ακολουθούν και τα ελληνικά διυλιστήρια με τα  ΕΛΠΕ και την Motor Oil, να επεξεργάζονται φιλόδοξα επενδυτικά σχέδια στον τομέα των ΑΠΕ για τα επόμενα χρόνια.

Πριν λίγες μέρες και η ΒΡ ανακοίνωσε ότι έχει εντάξει στα επενδυτικά της πλάνα έργα 50 γιγαβάτ από ΑΠΕ ως το 2030 από 3,3 γιγαβάτ στα τέλη του περσινού έτους. Η εταιρεία πρόσφατα εισήλθε και στον τομέα των υπεράκτιων αιολικών αποκτώντας το 50% σε έργα στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ, μέσω της θυγατρικής της, Lightsource bp.
Στην αγορά εκτιμούν ότι τα υπεράκτια αιολικά θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν στην παρούσα συγκυρία ένα πιο ελκυστικό story στις έρευνες υδρογονανθράκων.

Ήδη, στην Ελλάδα η ΕΔΕΥ καλείται να διαχειριστεί την απομάκρυνση της Ισπανικής Repsol από το blog της Αιτωλοακαρνανίας αλλά και την εμπλοκή της σε άλλα δύο οικόπεδα στα Γιάννενα που είναι μαζί με την Energean και έχει επενδύσει το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων από τα περίπου 40 εκατ. ευρώ που έχουν διατεθεί αλλά και στο Ιόνιο που είναι μαζί με τα ΕΛΠΕ. Ο κίνδυνος είναι να υπάρξουν και άλλες αποχωρήσεις ειδικά σε μια περίοδο μεγάλης αβεβαιότητας στο  μακροοικονομικό περιβάλλον που θα δημιουργούσε ένα ισχυρό πλήγμα στο σχεδιασμό. Υπό το πρίσμα αυτό κινήσεις σαν αυτές με τα υπεράκτια αιολικά στα θαλάσσια οικόπεδα της ΕΔΕΥ πιθανότητα να συγκρατούσαν το κύμα φυγής. Ανεπιβεβαίωτες  πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει εξεταστεί τελευταία η προοπτική αυτή για την περιοχή του Ιονίου (Respol –EΛΠΕ), που θεωρείται μια γεωγραφική ζώνη με υψηλό αιολικό δυναμικό».

Θεσμικό πλαίσιο που θα αφορά τις παραχωρήσεις θαλάσσιων εκτάσεων για υπεράκτια αιολικά πάρκα αλλά και για αποθήκευση ενέργειας θα ετοιμαστεί μέχρι τον Ιούνιο, όπως γνωστοποίησε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας την προηγούμενη εβδομάδα σε διαδικτυακή εκδήλωση της Ελληνικής Επιστημονικής Ένωσης Αιολικής Ενέργειας – ΕΛΕΤΑΕΝ για τα θαλάσσια αιολικά πάρκα.

Ενώ, σε χθεσινό ρεπορτάζ  του newmoney.gr, που υπογράφει η Μαριάννα Τζάννε αναδεικνύεται ότι «η Ελληνική Εταιρεία Υδρογονανθράκων ανοίγει παράθυρο για πράσινες μπίζνες με τα υπεράκτια αιολικά πάρκα», σημειώνοντας πως «ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει  εξεταστεί τελευταία η προοπτική αυτή για την περιοχή του Ιονίου, που θεωρείται γεωγραφική ζώνη με υψηλό αιολικό δυναμικό». Το ρεπορτάζ αναφέρεται στο γεγονός ότι «ο εθνικός σχεδιασμός για τις εξορύξεις δέχεται ισχυρές πιέσεις από την πανδημία και οι μεγάλες εταιρείες του κλάδου περιορίζουν την έκθεσή τους στα ορυκτά καύσιμα διεθνώς και γι αυτό η Ελληνική Εταιρεία Υδρογονανθράκων, διερευνά συνέργειες στον τομέα της πράσινης οικονομίας, ώστε για παράδειγμα τα πετρελαϊκά οικόπεδα να μπορούν να συνδυάσουν και τις τεχνολογίες των πλωτών ανεμογεννητριών». Υπενθυμίζουμε ότι το 2009 η εταιρεία Jasper είχε καταθέσει αίτηση για την εγκατάσταση δύο μεγάλων υπεράκτιων αιολικών πάρκων με προβλεπόμενη ισχύ 220MW και 275 MW στα ανοιχτά της νήσου Μαθράκι καθώς και βόρεια των Οθωνών.

Νομοθετική ρύθμιση με τρεις άξονες

Στους άξονες του θεσμικού πλαισίου που είναι η χωροθέτηση και αδειοδότηση, η ηλεκτρική διασύνδεση με το σύστημα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και ο τρόπος αποζημίωσης των επενδυτών με δημοπρασίες και σε μεταβατικό στάδιο με σταθερή τιμή, αναφέρθηκε η γενική γραμματέας του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας Αλεξάνδρα Σδούκου, μιλώντας στην διαδικτυακή εκδήλωση της ΕΛΕΤΕΑΝ. Όπως υπενθύμισε, το υπουργείο ξεκίνησε να αναπτύσσει το φάκελο των υπεράκτιων αιολικών τον περασμένο Σεπτέμβριο και πρόσθεσε ότι δεν πρόκειται για νομοθετική πολυτέλεια, αλλά υπάρχει ανάγκη και ενδιαφέρον τόσο από εταιρείες όσο και από την επιστημονική κοινότητα.

Η ίδια σημείωσε ότι αυτό που χρειάζεται είναι μια σωστή μεθοδολογική προσέγγιση βασισμένη σε 3 άξονες: 

1) Χωροθέτηση-αδειοδότηση. Δηλαδή ένα σύστημα που θα διασφαλίζει τη μεθοδική και περιβαλλοντικά ελεγχόμενη ανάπτυξη χωρίς να στερεί το ρόλο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. 

2) Διασύνδεση με το σύστημα μεταφοράς. Ο επενδυτής θα μπορεί να βασιστεί στον ΑΔΜΗΕ, αλλά και πάλι πρέπει να υπάρχει και εναλλακτική πρόταση ώστε να μπορεί ο επενδυτής να επιλέξει τους τρόπους υλοποίησης της διασύνδεσης.

3) Αποζημίωση των επενδυτών. Λόγω του ύψους των επενδύσεων η βασική παράμετρος στο συγκεκριμένο θέμα είναι το «bankability». Όπως είπε η γενική γραμματέας, το υπουργείο έχει κοινοποιήσει στην Κομισιόν το νέο σχήμα των διαγωνισμών ΑΠΕ με ειδική πρόβλεψη για τα υπεράκτια αιολικά. Το σχήμα λαμβάνει υπόψη ότι είναι μια νέα τεχνολογία που πρέπει να στηριχθεί και να είναι και δανειοδοτικά υποστηρίξιμη με προβλεψιμότητα και ασφάλεια. Ο ανταγωνισμός μέσω των διαγωνισμών αναμένεται να συμπιέσει τα κόστη μακροπρόθεσμα και θα επιτρέψει την περαιτέρω διείσδυση. Το υπουργείο, συμπλήρωσε η ίδια, αναγνωρίζει ότι θα χρειαστεί βάθος χρόνου, αλλά επειδή χρειάζονται άμεσα έργα, δεν αποκλείεται να ακολουθηθεί μια ενδιάμεση διαδικασία με αποζημίωση των πρώτων έργων με ένα διαφορετικό καθεστώς από τους διαγωνισμούς.

Η πρόταση του ΑΔΜΗΕ

Στην ίδια ημερίδα, ο Αντιπρόεδρος του ΑΔΜΗΕ Ιωάννης Μάργαρης κατέθεσε ολοκληρωμένη πρόταση  για τα offshore αιολικά πάρκα. Το κύριο αντικείμενο του ΑΔΜΗΕ εστιάζεται στον σχεδιασμό και την ορθολογική ανάπτυξη των απαραίτητων Δικτύων Υψηλής Τάσης. Για να γίνει αυτό, απαιτούνται παρεμβάσεις στις αδειοδοτικές διαδικασίες των έργων ώστε να μπορούν να επιταχυνθούν, ενώ εξίσου σημαντική είναι και η διαμόρφωση ενός σαφούς θεσμικού πλαισίου για την υγιή ανάπτυξη των ΑΠΕ. Οι στόχοι για τις ΑΠΕ είναι ιδιαίτερα φιλόδοξοι αναδεικνύοντας τον κρίσιμο ρόλο των offshore αιολικών πάρκων. Σημαντική παράμετρος για την υλοποίηση των σχετικών επενδύσεων είναι το κόστος σύνδεσής τους με το Σύστημα. Οι διασυνδέσεις των νησιών σε Αιγαίο και Ιόνιο φέρνουν πιο κοντά τον ηλεκτρικό χώρο στην υπεράκτια αιολική ενέργεια, καθώς η απόσταση μεταξύ των πεδίων στα οποία υφίσταται υπεράκτιο αιολικό δυναμικό και του ηλεκτρικού συστήματος, μειώνεται. Θα πρέπει να εξασφαλιστεί μία μακροπρόθεσμη στρατηγική για να μπορούν οι επενδυτές να σχεδιάζουν με ασφάλεια τα επόμενα βήματά τους.

Τα σχέδια της ΕΔΕΥ

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του newmoney.gr «Την ώρα που ο εθνικός σχεδιασμός για τις εξορύξεις δέχεται ισχυρές πιέσεις από την πανδημία και οι μεγάλες εταιρείες του κλάδου περιορίζουν την έκθεσή τους στα ορυκτά καύσιμα διεθνώς, η Ελληνική Εταιρεία Υδρογονανθράκων, φέρεται να διερευνά ένα νέο ρόλο στην ελληνική αγορά.

Η ΕΔΕΥ, η οποία ελέγχεται κατά 100% από το δημόσιο και συστάθηκε προ δεκαετίας με σκοπό να διαχειριστεί τα δικαιώματα στην έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων επιδιώκει, σύμφωνα με πληροφορίες, συνέργειες στον τομέα της πράσινης οικονομίας ώστε για παράδειγμα πετρελαϊκά οικόπεδα να μπορούν να συνδυάσουν και τις τεχνολογίες των πλωτών ανεμογεννητριών.

Σήμερα, το πρόγραμμα της κρατικής εταιρείας περιλαμβάνει εξορύξεις σε εννέα θαλάσσια οικόπεδα (Κατάκολο, Πατραϊκός Κόλπος, Δυτικά και Νοτιοδυτικά της Κρήτης, Θρακικό Πέλαγος, Ιόνιο κ.α) και τέσσερα χερσαία (Αιτωλοακαρνανία, Ιωάννινα, Άρτα-Πρέβεζα, ΒΔ Πελοπόννησος), τα οποία βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια ανάπτυξης.

Η ΕΔΕΥ έχει οριστεί επίσης αρμόδια αρχή για την ασφάλεια στις υπεράκτιες εγκαταστάσεις  έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, ταυτότητα η οποία της δίνει ένα ισχυρό πλεονέκτημα στην αγορά των off shore αιολικών που ξεκινούν από νέα αφετηρία. Το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας πρόκειται να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το προσεχές καλοκαίρι…

Οι επενδύσεις των πετρελαιάδων στις ΑΠΕ

Η αρνητική συγκυρία με τις εξορύξεις αποτελεί έναν επιπλέον λόγο για να «κουμπώσει» η ΕΔΕΥ με την διεθνή στρατηγική του πετρελαϊκού κλάδου, ο οποίος έχει ξεκινήσει να διοχετεύει σημαντικά κεφάλαια στην παραγωγή ενέργειας από φυσικούς πόρους ακόμη και στην Ελλάδα.

Πρόσφατα έγινε γνωστό ότι η Energean γνωστή από τις δραστηριότητές της στην περιοχή του Πρίνου στην Καβάλα, κατέθεσε την περασμένη εβδομάδα στην κυβέρνηση σχέδιο για ανάπτυξη εγκατάστασης υδρογόνου και σταθμού αποθήκευσης CO2 στην περιοχή.

Το έργο αναμένεται να προσεγγίσει τα 500 εκατ. ευρώ αναζητώντας χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης.  Τον  ενεργειακό μετασχηματισμό ακολουθούν και τα ελληνικά διυλιστήρια με τα  ΕΛΠΕ και την Motor Oil, να επεξεργάζονται φιλόδοξα επενδυτικά σχέδια στον τομέα των ΑΠΕ για τα επόμενα χρόνια.

Πριν λίγες μέρες και η ΒΡ ανακοίνωσε ότι έχει εντάξει στα επενδυτικά της πλάνα έργα 50 γιγαβάτ από ΑΠΕ ως το 2030 από 3,3 γιγαβάτ στα τέλη του περσινού έτους. Η εταιρεία πρόσφατα εισήλθε και στον τομέα των υπεράκτιων αιολικών αποκτώντας το 50% σε έργα στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ, μέσω της θυγατρικής της, Lightsource bp.
Στην αγορά εκτιμούν ότι τα υπεράκτια αιολικά θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν στην παρούσα συγκυρία ένα πιο ελκυστικό story στις έρευνες υδρογονανθράκων.

Ήδη, στην Ελλάδα η ΕΔΕΥ καλείται να διαχειριστεί την απομάκρυνση της Ισπανικής Repsol από το blog της Αιτωλοακαρνανίας αλλά και την εμπλοκή της σε άλλα δύο οικόπεδα στα Γιάννενα που είναι μαζί με την Energean και έχει επενδύσει το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων από τα περίπου 40 εκατ. ευρώ που έχουν διατεθεί αλλά και στο Ιόνιο που είναι μαζί με τα ΕΛΠΕ. Ο κίνδυνος είναι να υπάρξουν και άλλες αποχωρήσεις ειδικά σε μια περίοδο μεγάλης αβεβαιότητας στο  μακροοικονομικό περιβάλλον που θα δημιουργούσε ένα ισχυρό πλήγμα στο σχεδιασμό. Υπό το πρίσμα αυτό κινήσεις σαν αυτές με τα υπεράκτια αιολικά στα θαλάσσια οικόπεδα της ΕΔΕΥ πιθανότητα να συγκρατούσαν το κύμα φυγής. Ανεπιβεβαίωτες  πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει εξεταστεί τελευταία η προοπτική αυτή για την περιοχή του Ιονίου (Respol –EΛΠΕ), που θεωρείται μια γεωγραφική ζώνη με υψηλό αιολικό δυναμικό».