Ο κατοχικός Δήμος Διαποντίων και ο όρκος του διορισμένου Δημάρχου.

Μετά τη μάχη της Ελλάδας και την κατοχή του Άξονα στην Ελλάδα , τα Ιόνια Νησιά τέθηκαν υπό ιταλικό έλεγχο. Στις 22 Απριλίου 1941, μετά από συζητήσεις μεταξύ των Γερμανών και Ιταλών ηγεμόνων, ο Αδόλφος Χίτλερ συμφώνησε ότι η Ιταλία θα μπορούσε να προχωρήσει σε de facto προσάρτηση των νησιών. Στις 5 Ιουνίου 1941, ο Pierro Parini, μετά την εισβολή των Ιταλών φασιστών στα Επτάνησα, ορίζεται επικεφαλής του Γραφείου Πολιτικών Υποθέσεων του Ιονίου Κράτους, το 1942 δημιουργεί 23 νέους Δήμους στην Κέρκυρα (22 Δήμους στην ύπαιθρο Κέρκυρας συν 1 το Δήμο Κέρκυρας), με επανασύσταση του Δήμου Διαποντίων Νήσων (Comune Isole Diapontie) πραγματοποιώντας παράλληλα μια αυστηρή εκστρατεία Ιταλοποίησης.

Όρκος του διορισμένου Δημάρχου, προς τον Pierro Parini (1942)

Με την έννοια αυτή, ο όρκος του διορισμένου Δημάρχου των Διαποντίων Νήσων Αναστασίου Ε. Κέντρου, όπως τον κατέγραψε η έρευνα και δημοσιεύεται παραπλεύρως, εντάσσεται μόνο στη βραχύβιο ιταλική κατοχή.

Στις 10 Αυγούστου, τα Ιόνια Νησιά, εκτός από τα Κύθηρα , προσαρτήθηκαν από την Ιταλία ως μέρος του Grande Communità del Nuovo Impero Romano (Μεγάλη Κοινότητα της Νέας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας). Στις 16 Αυγούστου, η Parini αντικατέστησε τον δήμαρχο της Κέρκυρας Σπυρίδωνα Κόλα με τον δικηγόρο Γεράσιμο Τρυφώνα , για να διακόψει όλους τους διοικητικούς δεσμούς μεταξύ των νησιών και της ηπειρωτικής Ελλάδας και της συνεργατικής κυβέρνησης στην Αθήνα. Ο Παρίνι αποφάνθηκε ως εκ των πραγμάτων δικτάτορας επιβάλλοντας νέους νόμους και αγνοώντας τους υπάρχοντες.

Piero Parini

Ο Parini ενθάρρυνε τη μετανάστευση των Ιταλών στα νησιά, επέκτεινε και νομιμοποίησε τις υπόγειες φασιστικές οργανώσεις και προώθησε τις πολιτικές του μέσω ενός ραδιοφωνικού σταθμού και της επίσημης εφημερίδας Jonica , που αργότερα αντικαταστάθηκε από την Gazzetta Jonica . Εικόνες από τους ήρωες του Ελληνικού Πολέμου της Ανεξαρτησίας αφαιρέθηκαν από δημόσια σχολεία, όπως και κεφάλαια βιβλίων που ασχολούνται με τη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Η ιταλική γλώσσα έγινε υποχρεωτικό σχολικό μάθημα και οι ιδιοκτήτες καταστημάτων αναγκάστηκαν να χρησιμοποιούν δίγλωσσες πινακίδες. Στις 25 Μαρτίου 1942, η κυκλοφορία της ελληνικής δραχμής ήταν παράνομη και αντικαταστάθηκε από την ιταλική δραχμή του Ιονίου . Τα ελληνικά γραμματόσημα αντικαταστάθηκαν με παρόμοιο τρόπο. Τα Ιόνια Νησιά δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από τις φρίκη της Μεγάλης Πείνας του 1941–42, εν μέρει λόγω της άρνησης της Παρίνι να επιτρέψει στον Ερυθρό Σταυρό να διανείμει βοήθεια στην περιοχή. 

Μετά την πτώση του φασιστικού καθεστώτος στην Ιταλία , η Παρίνι αναχώρησε από την Κέρκυρα στα τέλη Αυγούστου 1943 στο γιοτ Ασπασία , ενώ ένα δεύτερο πλοίο μετέφερε 40 κιβώτια λεηλατημένης τέχνης που είχε συλλέξει. Η δίκη σχετικά με εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν στα Ιόνια Νησιά έληξε με αθώωσή του. 

Με την αναχώρηση των Ιταλών από την Κέρκυρα στις 8 Σεπτεμβρίου 1943, η τοπική αυτοδιοίκηση λειτούργησε και πάλι όπως προηγούμενα με τις προϋπάρχουσες κοινότητες.