Φύλακες άγγελοι του βορειοδυτικότερου σημείου της Ελλάδας - Άρθρo

Αποτελεί το δυτικότερο σημείο της Ελλάδας. Στο νησί αυτό ο χειμώνας είναι πολύ δύσκολος για τους ελάχιστους, ως επί το πλείστον ηλικιωμένους κατοίκους. Το καλοκαίρι μαζί με τον καιρό, που τους επιτρέπει την καθημερινή ακτοπλοϊκή σύνδεση με την Κέρκυρα, ανοίγει και η καρδιά τους. Τα εγγόνια τους και τα παιδιά τους μαζί με δεκάδες -Ιταλούς κυρίως- τουρίστες επισκέπτονται τον τόπο τους και του δίνουν ζωή. Πρόκειται για το νησί των Οθωνών, το μεγαλύτερο από τα Διαπόντια νησιά, που υπάγονται στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Το τελευταίο σχολικό κουδούνι σίγησε πριν από περισσότερα από δέκα χρόνια και κάθε Σεπτέμβρη ο αποχαιρετισμός με τους αγαπημένους τους είναι πολύ δύσκολος. Οι μόνοι που μένουν πίσω είναι οι άνδρες του Λιμενικού και της Αστυνομίας, οι οποίοι θεωρούνται από τους κατοίκους μέλη της οικογένειάς τους. Το «Εθνος της Κυριακής» επισκέφθηκε τον Αστυνομικό Σταθμό και τη Λιμενική Αρχή Οθωνών και κατέγραψε τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης των ενστόλων, η παρουσία των οποίων στην προκειμένη περίπτωση είναι μοναδικής και συνάμα βαρύνουσας σημασίας.

Σε ένα κτίριο που θυμίζει εποχές από μια Ελλάδα η οποία αρχίζει δειλά δειλά να υποδέχεται το πρώτο κύμα μαζικού τουρισμού στις ακτές της, μια πολυκαιρισμένη αλουμινένια πινακίδα ενημερώνει τους επισκέπτες ότι εδώ βρίσκεται ο Αστυνομικός Σταθμός Οθωνών. «Την 1η Ιουνίου 2014 ανέλαβα για πρώτη φορά υπηρεσία. Πέρα από τις τυπικές υποχρεώσεις που έχει κάθε αστυνομικός, όπως το να αναφέρεις τα καθημερινά όποια συμβάντα, αναλαμβάνεις με χαρά και διαφορετικούς ρόλους. Εχω γίνει ένα με τους κατοίκους, οι οποίοιδεν με θεωρούν απλώς ως ένα όργανο της τάξης, αλλά έναν δικό τους άνθρωπο.

Με ξέρουν με το μικρό μου όνομα και νοιάζονται για εμένα σαν να ήμουν δικό τους παιδί. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τα αισθήματα που τρέφω και εγώ ως προς τον ντόπιο πληθυσμό» μας λέει ο αρχιφύλακας Δημήτρης Φαρούγγιας, ο οποίος είναι ο μοναδικός αστυνομικός που υπηρετεί στο νησί. Ο αστυνομικός σταθμός, εκτός από τον χώρο όπου στεγάζεται το γραφείο του, αποτελεί κυριολεκτικά και το σπίτι του. Πρόσφατα έγινε για πρώτη φορά πατέρας. Λόγω της ιδιαιτερότητας της θέσης του είδε το νεογέννητο παιδί του για μερικές ημέρες και όλο τον Αύγουστο παρέμεινε στο πόστο του, μακριά από την οικογένειά του. «Στους Οθωνούς τον χειμώνα μένουν μόνιμα περίπου 50 άτομα, εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι συνταξιούχοι. Ο,τι και να τους συμβεί θα έρθουν να με βρουν ό,τι ώρα και να ’ναι. Αισθάνονται μεγάλη ασφάλεια που υπάρχει ένας αστυνομικός στο νησί και εγώ τους νιώθω πλέον σαν οικογένειά μου. Η σύζυγός μου είναι γιατρός στην Κέρκυρα και πάντα όταν έρχεται εδώ βοηθά όποιον έχει ανάγκη. Τα λόγια ενδιαφέροντος των πολιτών για το παιδί μας και οι ευχές που μας έδωσαν με έχουν πραγματικά συγκινήσει» συνεχίζει.

Η εγκληματικότητα είναι μηδενική. Συνήθως οι υποθέσεις που καλείται να χειριστεί αφορούν μικροπαρεξηγήσεις μεταξύ των κατοίκων για θέματα που άπτονται της περιουσίας τους, όπως κάποιες κτηματικές διαφορές. «Επί της ουσίας επέλεξα να έρθω εδώ. Είχα σταλεί από την Υπηρεσία μου στους Οθωνούς σε κάποιες εκλογές. Μου άρεσε πολύ το νησί. Εχει μια φυσική ομορφιά, μια ηρεμία και είναι ένας ευλογημένος τόπος. Είχα την ευτυχία να ζήσω μακριά από την πολύβουη ζωή της πόλης, μέσα στη φύση, και στην αρχή η απόσπασή μου ήταν για δύο μήνες. Τελικά, τώρα βρίσκομαι στον πέμπτο χρόνο υπηρεσίας μου και πραγματικά μου είναι δύσκολο να φύγω» σημειώνει ο Δ. Φαρούγγιας. «Λειτουργώ αντικειμενικά και όλους τους κατοίκους τους αντιμετωπίζω ισότιμα. Εκτός από όσα μπορώ να τους προσφέρω ως αστυνομικός, πάντα προσπαθώ να τους βοηθήσω, όπως μπορώ. Ολες τις γιορτές τις περνάμε μαζί και τα Χριστούγεννα και το Πάσχα πάντα καλούν στο σπίτι τους όχι μόνο εμένα, αλλά και τους άνδρες του Λιμενικού. Μαζί περνάμε όλες τις δυσκολίες και έχει συμβεί να τρέχουμε να σβήσουμε και φωτιές, λειτουργώντας επί της ουσίας και ως πυροσβέστες» προσθέτει.

Ο χειμώνας στους Οθωνούς είναι πολύ δύσκολος. Οι κάτοικοι έχει συμβεί να μείνουν χωρίς ρεύμα ακόμη και για έναν μήνα. Ο ανεφοδιασμός με τρόφιμα μπορεί να καθυστερήσει ολόκληρη εβδομάδα, αφού εάν έχει απαγορευτικό απόπλου, το μοναδικό πλοίο που συνδέει το νησί με την Κέρκυρα δεν μπορεί να προσεγγίσει το λιμάνι. Σωτήρια παρέμβαση σε κάθε ζήτημα που μπορεί να προκύψει, και ιδίως σε θέματα ιατρικού ενδιαφέροντος, προσφέρουν οι 14 άνδρες του Λιμενικού που υπηρετούν στη Λιμενική Αρχή Οθωνών. Το γεγονός ότι σε ένα τόσο μικρό νησί υπάρχει τέτοια δύναμη του Λιμενικού Σώματος δεν είναι τυχαίο. Οσο λιτή -και σε έναν βαθμό πρωτόγονη- και αν είναι η ζωή, οι Οθωνοί αποτελούν τόπο δράσης κυκλωμάτων διεθνικού χαρακτήρα. Κάθε τόσο από την Αλβανία αλλά και την Ιταλία έμποροι ναρκωτικών χρησιμοποιούν απόκρημνες περιοχές της νήσου για να στοιβάξουν τις ψυχεδελικές ουσίες που παράγουν, ενώ το νησί αποτελεί πέρασμα και για τη διακίνηση μεταναστών. «Το 2015 η Υπηρεσία ενισχύθηκε και απέκτησε φουσκωτό σκάφος κατηγορίας Α3. Πλέον μπορούμε να φτάσουμε στο λιμάνι του Αγίου Στεφάνου στην Κέρκυρα μέσα σε είκοσι λεπτά. Στον χρόνο έχουν σωθεί από βέβαιο θάνατο 11 άτομα και αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι ότι από τότε μέχρι σήμερα έχουμε εντοπίσει χονδρικά τρεις τόνους ναρκωτικών ουσιών, κυρίως ακατέργαστης κάνναβης. Η διακίνηση γίνεται συνήθως από την Αλβανία προς την Ελλάδα ή την Ιταλία, και τις ποσότητες αυτές πιθανώς τις αποθηκεύουν σε απόκρημνες παραλίες του νησιού με σκοπό την περαιτέρω διακίνησή τους» μας εξηγεί ο ανθυποπλοίαρχος Κωνσταντίνος Μπάνος, επικεφαλής της Λιμενικής Αρχής Οθωνών. «Ο σταθμός μας είναι πολυδύναμος και αποτελεί σημαντική βάση του Λιμενικού Σώματος.

Είναι η μοναδική στελεχωμένη Υπηρεσία στο νησί. Το καλοκαίρι ο πληθυσμός μαζί με τους τουρίστες μπορεί να φτάσει και τους 600. Τον χειμώνα με τους μόνιμους κατοίκους έχουμε αναπτύξει μια σχέση οικογενειακή. Θα φάμε μαζί στο σπίτι τους και θα κάνουμε και πράγματα πέρα από τα καθήκοντα ενός Λιμενικού, όπως το να τους μεταφέρουμε στο αγροτικό ιατρείο όταν είναι ανοιχτό για να γράψουν τα φάρμακά τους. Κάθε πρωί ενδιαφερόμαστε να δούμε ότι όλοι είναι καλά και σε ό,τι χρειαστούν βοήθεια είμαστε πάντοτε πρόθυμοι να τους βοηθήσουμε» υπογραμμίζει. «Είναι πραγματικά δύσκολες οι συνθήκες. Δεν υπάρχει φαρμακείο και δεν έχουμε τη δυνατότητα να αγοράσουμε τα στοιχειώδη. Ενα απλό παράδειγμα είναι ότι ακόμα και αν μας τελειώσει η ζάχαρη πρέπει να μεταβούμε στην Κέρκυρα. Τον χειμώνα τα δύο καφενεία στο νησί κλείνουν και δεν υπάρχει κανένα μαγαζί να προμηθευτείς τίποτα. Επίσης έχουμε αρκετές πολυήμερες διακοπές ρεύματος και ό,τι και αν έχεις στην κατάψυξη θα χαλάσει. Προβλήματα αντιμετωπίζουμε και με το νερό, αφού δεν υπάρχει οργανωμένο δίκτυο υδροδότησης. Η παρουσία μας εκεί, πέρα από τη σημασία στις επιχειρήσεις του Λιμενικού, προσφέρει και ένα αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες. Δεν είναι μόνοι και ό,τι και να γίνει μπορούν να στηριχθούν σε εμάς. Πολλές φορές έρχονται στα γραφεία μας για να μιλήσουν με τα παιδιά τους που είναι στο εξωτερικό μέσω υπολογιστή, ενώ όταν οι αγαπημένοι τους δεν τους βρίσκουν, καλούν σε εμάς για να βεβαιωθούν ότι είναι καλά στην υγεία τους. Είναι μια ιδιαίτερη Υπηρεσία και χαίρομαι που υπηρετώ σε αυτήν, προσφέροντας κάθε μέρα όσο περισσότερα μπορούμε και εγώ και οι συνάδελφοί μου» καταλήγει.